Η θεραπευτική προσέγγιση στηρίζεται στη συστημική ψυχοθεραπεία. H θεραπεία είναι πρωτίστως μια περιπλάνηση στο νόημα, μια διεργασία ανθρώπινου συντονισμού κατά την οποία το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον κατασκευάζονται και ανακατασκευάζονται, όπως λέει ο Kenneth Gergen (2006). Και είναι η ελπίδα και η υπόσχεση αυτής της διεργασίας μέσω των οποίων με κάποιον τρόπο, έξω από τη δίνη της αλληλουχίας νοημάτων, διαμορφώνονται δυνατότητες για μια νέα ζωή.
Η «συζήτηση για το πρόβλημα» συχνά ζωντανεύει έναν κόσμο αγωνίας. Μιλώντας για αδυναμίες, για αδιόρθωτες συμπεριφορές ή για δυσλειτουργικές οικογένειες, δημιουργούμε έναν κόσμο στον οποίον οι ενέργειες του ατόμου είναι συχνά περιορισμένες, και πολύ συχνά σε αυτούς τους ίδιους περιορισμούς ελλοχεύουν τα πρότυπα τα οποία χαρακτηρίζουμε ως προβληματικά. Οι συστημικοί θεραπευτές ανέπτυξαν μια νέα σειρά πρακτικών οι οποίες επιχειρούν να αποφύγουν την ανάλυση των προβλημάτων και να στρέψουν την προσοχή σε έναν διάλογο θετικών προοπτικών.
